Mmmm... Brusselse wafels. Wat smaakt er beter op een winterse zondagnamiddag dan versgebakken Brusselse wafels? Liefst nog met een flinke toef slagroom en een warme kop koffie erbij. Voor Kerst deden we onszelf een wafelijzer cadeau. Ja écht, ik had dat niet! Ik ben zo één van die mensen die haar kasten liever leeg heeft dan te vol. Maar ja... het moest er ooit wel eens van komen natuurlijk 🙂 . En dus, met het pas gekochte wafelijzer op het aanrecht, belde ik mijn mama op voor het recept van mijn allerliefste Bonnemaman zaliger. Uiteraard is dit hét ultieme Brusselse wafel recept!
Ik begon al watertandend aan het deeg. Na een uur rijzen kon het bakken beginnen! En toen, ja toen pas (!), had ik in de mot dat een wafelijzer dat je in de winkel koopt níet met bakplaten voor Brusselse wafels wordt verkocht (althans dat van ons toch niet). Het waren bakplaten voor huishoudwafels (uhu! Huis-houd-wafels, dat stond letterlijk in het boekje, bij ons noemen ze dat boterwafels of vanillewafels, maar volgens het Frifri boekje is de correcte term 'huishoudwafels'. Dat weten we dan ook weer 😉 ). Daar stond ik dan, met mijn mooi gerezen deeg en mijn wafelijzer met huishoudwafel-bakplaten. Dan maar zo de wafels bakken dachten we. En ja hoor... ze smaakten even lekker!!! Ze waren alleen een stukje kleiner dan een échte Brusselse wafel, maar dan aten we er zonder schroom gewoon twee 😉 .
